Er zijn een aantal stukadoors momenteel druk bezig in onze woning.
Hiermee gaan we eindelijk de laatste fase in, hier zijn wij beide wel aan toe!
Het is alweer 3,5 jaar geleden dat wij zijn gestart met een kaal casco. Het is zelfs 5 jaar geleden dat ons eerste ideeën vorm kregen voor deze woning op papier.
We wonen sinds 2 jaar ook daadwerkelijk in het huis wat continu in afbouw is. Eigenlijk zitten we op kamers in ons eigen woning. Voordat we er woonden reisden we 1,5 jaar lang 80km heen op de vrijdagavond na een week op kantoor te werken om dan te gaan klussen aan de woning voor een weekend. Op zondagavond / einde van de middag vertrokken we weer naar ons andere huis 80km terug om weer een week op kantoor te werken. We deden niets anders meer.
Het huis kon toen nog niet verwarmd worden in het begin, ver voordat we er woonden, en hebben hierdoor samen best wat kou meegemaakt. Geen badkamer, geen keuken, nog niets. We kookten op camping gasstelletjes en klusten met onze winter-jassen aan om vervolgens in een dikke warme slaapzak te kruipen na een dag werken.
Misschien zijn we wel niet goed wijs maar onze droom houd ons op de been. Waarom zou je dit niet doen toch?
We horen vaker negatieve reacties van mensen. ” Dat je dat volhoud…” “Nog niet klaar?” “Als je het maar leuk vind..”. Tja denk ik dan maar. Het is niet leuk. Het is geen keus om te stoppen of het sneller af te maken. Het is zoals het is. Als je eenmaal begint aan een project zoals dit is er geen weg terug. De beloning is altijd voortgang hebben en het eind-resultaat.
We raggen het niet af om er dan maar vanaf te zijn. Natuurlijk willen we dit wel eens als we er klaar mee zijn. Later merken we dat we het niet af kunnen raggen. We zijn al zo lang bezig. Waarom zou je het afraffelen om vervolgens er jaren tegen aan te moeten kijken en spijt te hebben van die keus. Dan zijn we liever langer bezig…. Klinkt vrij logisch zou je denken maar wordt vaak niet begrepen.
De energie komt er weer vol in en de voortgang is weer goed zichtbaar. Dit stemt ons erg goed. Naar onze standaard is het einde in zicht, wat een beloning!
Stukadoors zijn een week bezig geweest:
Balustrade vide
Zelf gemaakt uit kozijn balken.
De balustrade hebben we bekeken wat hiervoor de kosten zouden zijn als we het kant en klaar zouden kopen. Dit bleek een duizelingwekkend bedrag te worden. Waarom moet het toch allemaal zo duur… ? *zucht* Nou goed keus was simpel.
Naar de houthandel en mooie balken uitzoeken zonder knoesten zover mogelijk al klaar voor afwerking. Na even zoeken hebben we het gevonden. Meranti hout wat normaal bestemd is voor kozijnen. Het is erg mooi licht en goed te bewerken, sterk, hard en geen knoesten. Ideaal voor onze balustrade.
De gleuven in de palen zijn bedoeld voor glasplaten. Deze worden nog besteld en zal uiteraard veiligheidsglas zijn.
Tegels om de gevel
De tuin voor is gevlakt en zal aankomende lente ingezaaid worden met gras en verder gevlakt / geharkt worden. Daarna kan het goed bijgehouden gaan worden door te maaien, dit kon eerder niet.
Tegels zullen een belangrijk deel van het opspattende regen tegen de houten gelakte kozijnen/glas en rabat gaan tegenhouden. De ramen en het rabat moeten hierdoor langer schoon blijven en krijgen minder te verduren.
Trap
De trap krijgt een make-over. Deze zal smaller gemaakt worden, helemaal geschuurd en netjes, lak laag, anti slip strips in de tredes frezen. Lampjes. Na de make-over zal deze weer gemonteerd worden op de definitieve plaats voor komende jaren.
De trap hieronder staat even in het kantoortje om uit elkaar geschroefd te worden.
